Cellulitis en dieet: welke voedingsmiddelen moet u vermijden en de voorkeur geven?

Kwaliteit wetenschappelijke artikelen over de impact van voeding op cellulitis bestaat bijna niet. Gezien de factoren en triggers die cellulitis veroorzaken, kunnen we echter bevestigen dat voeding een middel is preventie cellulitis. Zo zorgen wij ervoor:

• Vermijd het opslaan van overtollige lipiden : in overmaat worden ze opgeslagen in de vorm van triglyceriden in adipocyten. Deze opslag vergroot het volume van adipocyten (cellen die verantwoordelijk zijn voor de opslag van vet), wat druk op de huid veroorzaakt en het verschijnen van kuiltjes bevordert.

• Verlaag de glycemische index: de glycemische index is een criterium voor het classificeren van voedingsmiddelen op basis van hun glycemische kracht. Voedingsmiddelen met een hoge glycemische index veroorzaken hyperglykemie, dat wil zeggen dat de glucoseconcentratie in het bloed hoger is dan normaal. Het lichaam slaat glucose (suiker) op in spieren, lever en vetcellen. Adipocyten zetten glucose om in triglyceriden via een metabolische route die lipogenese wordt genoemd. Op de lange termijn ondersteunt herhaalde hyperglykemie de opslag van suiker in de vorm van lipiden, waardoor de grootte van de adipocyten en de verschijning van cellulitis toeneemt. Bovendien zouden overtollige koolhydraten ook de collageenglycatie bevorderen. Dit betekent dat collageen een suiker aan zijn structuur hecht. Deze fixatie verstijft het collageen. De verstijving van collageen is een criterium dat de verschijning van vezelachtige cellulitis ondersteunt.

• Vermijd overtollig natrium- en waterretentie : Een teveel aan natrium is een van de hoofdoorzaken van het vasthouden van water. Door het vermogen van zout om water aan te trekken (osmotische druk) migreert het in de bloed- en/of lymfevaten aanwezige water naar de weefsels. Deze instroom van water veroorzaakt oedeem. Bovendien stimuleert hypernatriëmie (overtollig natrium in het bloed) de afscheiding van een hormoon genaamd ADH (of vasopressine). ADH vermindert de diurese en verhoogt daardoor het bloedvolume.

Bepaalde voedingsmiddelen kunnen het uiterlijk van cellulitis helpen verbeteren door de oorzaken van het verschijnen van cellulitis te beperken. Deze voedingsmiddelen zijn rijk aan :

• Vezels : vezels verminderen de opname van lipiden en koolhydraten. Vanwege hun grootte en ons onvermogen om ze te absorberen, zullen vezels andere voedingsstoffen vasthouden. Vezels beperken dus de opslag van lipiden en verlagen de glycemische index van voedingsmiddelen en maaltijden.

• Water : dit lijkt misschien tegenstrijdig, maar om water te elimineren, moet je drinken. Door het waterverbruik te verhogen, vergroten we het bloedvolume en dus de diurese, wat helpt bij het bestrijden van water dat in de weefsels wordt vastgehouden.

• Antioxidanten : in deze grote familie zijn we vooral geïnteresseerd in anthocyanen en vitamine C. Anthocyanen versterken de wanden van bloedvaten, waardoor het lekken van water in de weefsels wordt beperkt. Wat vitamine C betreft, het draagt ​​bij aan de vorming van collageen, wat helpt de collageenvezels te vernieuwen en zo de soepelheid van de huid te herstellen.

Bij overmaat worden lipiden opgeslagen in de adipocyten (en de lever), wat het ontstaan ​​van vetcellen bevordert vetcellulitis. Demoniseer echter niet voedingsmiddelen die lipiden bevatten; deze zijn essentieel voor het functioneren van het lichaam en dus voor het leven. Zoals altijd draait het allemaal om balans.

Beperk dus alstublieft de pro-inflammatoire lipiden die de verschijning van cellulitis verder zullen accentueren, namelijk transvetzuren, verzadigde vetzuren en omega-6. Om aan uw lipidenbehoefte te voldoen, kiest u voor omega-3: ontstekingsremmende vetzuren.

Wij raden u aan:

• beperk gefrituurd voedsel: maximaal één gefrituurd product per twee weken.

• consumeer maximaal 20 g boter per dag.

• om u te beperken tot 50 g vleeswaren per week: worstjes, worstjes, rillettes, patés, enz.

• maximaal één viennoiserie of gebak per week te consumeren.

• vermijd gerechten met sauzen en industriële sauzen.

• geeft de voorkeur aan mager vlees: kalkoen, kip, lamsvlees, kalfsvlees, bepaalde delen van rundvlees (zee-eend, biefstuk, gehakte biefstuk met 5% vet, enz.), bepaalde delen van varkensvlees (ham, filet, rooster, braadstuk, enz.), enz. .

• de voorkeur geven aan “goede vetten”: plantaardige oliën rijk aan omega-3 (lijnzaadolie, Koolzaadolie, soja-olie, hennepolie), Dikke vis, walnootpitten, de lijnzaad, de chia zaden, enz.

• voorstander van het Bleu-blanc coeur-label. Dankzij de specificaties zijn producten van dit label rijker aan omega-3.

Voedingsmiddelen met een hoge glycemische index leiden tot hyperglykemie. Het teveel glucose in het bloed wordt opgeslagen in de vorm van vet, wat de komst ervan bevordert vetcellulitis. Bovendien kunnen collageenvezels op natuurlijke wijze suikers aan hun structuren hechten. Deze associatie verstijft het collageen. Een verlies aan collageenflexibiliteit zou gunstig zijn voor het ontstaan ​​van collageen vezelige cellulitis.

Voedingsmiddelen met een hoge glycemische index zijn dat wel : suiker, jam, fruit op siroop, industriële koekjes op fruitbasis (zoals bakjes, taartjes, wafels, gevulde beschuiten), witte graanproducten (witte pasta, witte rijst, witbrood, sandwichbrood, enz.), dadels ( indien bedekt met glucosestroop), aardappelen, gepofte rijstwafels, compotes met toegevoegde suiker, frisdranken, vruchtennectars, enz.

Wij raden u aan:

• vermijd het consumeren van voedingsmiddelen met een hoge glycemische index buiten de maaltijden.

• Zorg ervoor dat uw voedsel niet te gaar wordt, omdat dit de glycemische index verhoogt. Svooral in het geval van zetmeelrijke voedingsmiddelen (pasta, rijst, aardappelen, enz.). Liever al dente pasta, gestoomde aardappelen...

• vermijd het mengen of malen van uw voedsel. Voedingsmiddelen met een gladde, zachte textuur hebben een hogere glycemische index.

• vermijd snel kokend zetmeelrijk voedsel (bijvoorbeeld: pasta van 3 minuten). Ze worden voorgekookt, waardoor hun glycemische index stijgt.

• om witte (biet)suiker te vervangen door zoetstoffen met een lagere glycemische index: volle suiker, honing, kokossuiker, lucumapoeder, compote, enz.

• cacaopoeder zonder toegevoegde suiker te gebruiken, in plaats van cacaopoeders uit supermarkten (over het algemeen zijn deze rijker aan witte suiker dan cacaopoeder).

In Frankrijk overtreft het zoutverbruik de eisen. Hoewel de dagelijkse aanbevelingen maximaal 6 gram per dag bedragen, wijzen de laatste onderzoeken op een gemiddelde consumptie van 8 gram per dag (10 gram voor consumenten van halfgezouten boter). Natrium is essentieel voor het leven omdat het betrokken is bij de wateruitwisseling. Bij overmaat houdt het echter water vast in de weefsels, waardoor er vochtverlies ontstaat waterige cellulitis en een gevoel van zware benen.

Wij raden u aan:

• om voedingsmiddelen die rijk zijn aan zout te beperken: gedroogd zeewier, specerijen (olijven in pekel, zoute sojasaus, augurken), bouillonblokjes, enz.

• om uw bereidingen niet te zouten.

• beperk u tot één portie kaas per dag (30 g).

• om maximaal 50 g vleeswaren per week te consumeren.

• maximaal 1/2 stokbrood per dag consumeren.

• vermijd bereide maaltijden, industriële bereidingen en ingeblikt voedsel.

• om zachte boter te bevorderen.

• vermijd water dat rijk is aan natrium: Saint-Yorre®, Vichy Célestin®, Arvie®, Badoit®.

• kiezen voor thuiskoken.

• specerijen, aromatische kruiden en zoutvervangers (kaliumzout, gomasio, enz.) te gebruiken.

Verse groenten en fruit zullen nuttig zijn alle soorten cellulitis vanwege hun bijdragen in:

• Vezels : vezels verlagen de glycemische index en de opname van lipiden.

• Water : met een gehalte van ongeveer 80-90% behoren groenten en fruit tot de voedingsmiddelen die het rijkst zijn aan water. Ze dragen daarom bij aan de dagelijkse waterinname. Water beperkt de natriumretentie.

• Antioxidanten : rauwe groenten en fruit zitten vol met meerdere micronutriënten, waaronder vitamine C en anthocyanen. Vitamine C neemt deel aan het collageenmetabolisme. Anthocyanen beperken het vasthouden van water.

Wij raden u aan:

• om 2 rauwe vruchten per dag te consumeren:

• om 3 tot 4 porties groenten per dag te consumeren, waarvan 1 tot 2 rauwe groenten.

• de voorkeur geven aan seizoensgroenten, omdat deze rijker zijn aan micronutriënten.

• om lokale groenten en fruit te bevoordelen, om de vernietiging van micronutriënten veroorzaakt door transporttijden te verminderen.

• om superfoodkuren te maken die rijk zijn aan vitamine C, zoals vitamine C-poedersAcerola of Camu-camu.

• geeft de voorkeur aan groenten en fruit die rijk zijn aan vitamine C: broccoli, paprika, kiwi, citrusvruchten, zwarte bessen, aromatische kruiden (peterselie, bieslook), spinazie, zwarte radijs, enz.

• om de voorkeur te geven aan fruit dat rijk is aan anthocyanine: bosbessen, zwarte bessen, bramen, veenbessen, kersen, frambozen, druiven, uien, kool, enz.

Vezels helpen de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en verminderen de opname van voedingsstoffen. In feite helpen ze de glycemische index (GI) van voedingsmiddelen en de glycemische lading van maaltijden te verlagen (dit verklaart waarom een ​​witte ontbijtgranen een hogere GI hebben dan een semi-complete of complete granen). De postprandiale bloedsuikerspiegel is stabieler en de opslag van lipiden en koolhydraten is minder. Dankzij hun eigenschappen helpen vezels bij het bestrijden ervan vezelige en vetcellulitis.

Wij raden u aan:

• om uw volkorenproducten te consumeren: volkoren pasta, volkoren rijst, volkoren griesmeel, spelt, granenbrood, volkorenbrood, boekweit, gierst, haver, enz. Als u volkorenproducten niet kunt verdragen, kies dan voor halfvolkorenproducten.

• om volkorenmeel (minimaal T100) of meel van andere granen of peulvruchten te kiezen.

• per week minstens twee gerechten op basis van gedroogde groenten eten: flageoletbonen, rode bonen, linzen, spliterwten, kikkererwten, tuinbonen, mogettes, enz.

• poeder in te nemen Konjac of poeder Psyllium bij uw voorbereidingen

• om 15 g noten per dag te consumeren: hazelnoot, noot, amandel, cashewnoten.

• om 20 tot 30 g gedroogd fruit per dag te consumeren: gedroogde Aronia-bessen, Goji-bessen, gedroogde bosbessen, gedroogde ananas, gedroogde appels, gedroogde frambozen, gedroogde moerbeien, enz.

Zorgen voor een goede hydratatie is essentieel in het geval van waterige cellulitis. Door voldoende te drinken, kleine slokjes gedurende de dag, wordt het vasthouden van water verminderd door de uitscheiding via de urine te verhogen.

Wij raden u aan:

• om gedurende de dag 1,5 liter water te drinken.

• om plantaardige kruidenthee op basis van de bloedsomloop te consumeren, zoalsDuizendblad, de Cassis, de Rode wijnstok, enz. Of kruidenthee gemaakt van berendruif, Paardebloem, van Cherry Tail die diuretische eigenschappen hebben.

In een wetenschappelijk artikel uit 2014 werden de gunstige effecten van het consumeren van biologisch aronia-sap op het uiterlijk van cellulitis graad 2 bestudeerd. Aronia is een bessenbron van proanthocyanidinen, anthocyanines, flavonolen, fenolzuren, enz. Kortom, een bes die vol zit met antioxidanten. In het protocol evalueren ze verschillende parameters, zoals epidermale, dermale en subcutane structuur, dikte van dermis en epidermis, lengte van onderhuidse weefselbundels, biochemische parameters (cholesterol, triglyceride, bloedsuikerspiegel, leverenzymen ASAT en ALAT, enz.) en antropometrische parameters. parameters (gewicht, BMI, lichaamsvetmeting, enz.). De geteste vrouwen moesten gedurende drie maanden 100 ml biologisch aronia-sap consumeren, zonder hun eet-, cosmetische of sportgewoonten te veranderen.

Na drie maanden aronia-sap te hebben geconsumeerd, laten de resultaten, gemeten met echografie, een verbetering zien in de dikte van de dermis en het onderhuidse weefsel en een vermindering van het oedeem. Het geheel resulteert in een aanzienlijke verbetering van het uiterlijk van cellulitis. De helft van de geteste groep constateerde een daling van het lichaamsvetgewicht. De biochemische gegevens zijn niet veranderd. Het onderzoek eindigt met het voordeel van anthocyanen bij de behandeling van cellulitis. Verdere studies zijn nodig om de voordelen van Aronia te bevestigen.

Net als het protocol van deze studie, wij raden 100 ml aroniasap aan elke dag, gedurende drie maanden, in te nemen vóór de lunch.

• Het beoefenen van fysieke activiteit : sport is essentieel in de strijd tegen cellulitis. Het stelt u in staat uw energieverbruik te verhogen en daardoor vet te ‘destocken’ (wetenschappelijk gezien komt dit overeen met lipolyse). Beweging vermindert ook het vasthouden van water. Sporten die in het water worden beoefend (zwemmen, aquagym, duiken, snorkelen, waterpolo, enz.) zouden effectiever zijn tegen cellulitis: ze stellen je in staat de spieren diepgaand te trainen en tegelijkertijd een massage te beoefenen dankzij de waterbewegingen.

• Denk erover na essentiële oliën tegen cellulitis. Sommige zijn lipolytisch, decongestivum, diuretisch, aquatisch en ontstekingsremmend. Hun eigenschappen zijn beter zichtbaar op vet- of waterige cellulitis.

• Voer een kuur uit Maceraat van kastanjeknoppen : Bij gemmotherapie is maceraat van kastanjeknoppen een perfect lymfatisch drainerend en vasculair tonicum.

• Pas uw cosmetische routine aan : bepaalde actuele crèmes op basis van cafeïne, retinol of sulfocarrabiose verbeteren het uiterlijk van cellulitis. Voor natuurlijke cosmetica masseer je je benen ermeecalophyll Inophyl plantaardige olie bij waterige cellulitis. Dit laatste is een uitstekend middel voor de bloedsomloop. In geval van vetweefsel of vezelachtige cellulitis, geef de voorkeur olieachtig margrietmaceraat. Ook toegepast op de huid, verbetert de samentrekkende kracht het uiterlijk van cellulitis.

• Masseer je huid: Diepe weefselmassages, zoals lymfatische massage (of palpatie en rollen) laten een verbetering zien in het uiterlijk van cellulitis. Om de massage effectief te laten zijn, moet deze meerdere keren per week worden uitgevoerd, bij voorkeur dagelijks.

• Accepteer je cellulitis : naar de huidige stand van kennis heeft cellulitis geen invloed op de levensverwachting of het risico op secundaire ziekten. Het hebben van cellulitis is geen doel op zich. Het leren accepteren van de aanwezigheid ervan maakt ook deel uit van de psychologische behandeling ervan.

Ananas en papaja worden vaak gepresenteerd als anti-cellulitisvruchten. Ananas en papaja bestaan ​​inderdaad respectievelijk uit bromelaïne en van papaïne. Deze twee moleculen zijn proteasen: enzymen die eiwitten ‘knippen’. Ze worden in de voedingsindustrie gebruikt om vlees malser te maken, of in de geneeskunde om de spijsvertering te verbeteren.

Voor cellulitis veronderstellen wetenschappers dat bromelaïne en papaïne de collageenvezels helpen vernieuwen, waardoor de huid soepeler wordt en cellulitis minder zichtbaar wordt.

Theoretisch gezien zouden bromelaïne en papaïne de structuur van collageenvezels kunnen moduleren. Geen enkele wetenschappelijke studie heeft tot nu toe echter een verbetering van cellulitis waargenomen na consumptie van ananas, papaja of rechtstreekse voedingssupplementen bestaande uit bromelaïne of papaïne. Wetenschappelijke studies zijn daarom nodig om de theorie te bevestigen. Op dit moment geldt dat voor ananas en papaja niet niet meer rente dan ander fruit om van cellulitis af te komen.

Aanvankelijk ontworpen voor medische doeleinden, werd het ketogene dieet in de jaren twintig gecreëerd door Dr. Wilder. Het principe is om de percentages van de inname van voedingsstoffen te wijzigen: vermindering van de inname van koolhydraten (minder dan 5% van de totale energie-inname (AET) per dag, normaal gesproken 50%), drastische toename van de inname van lipiden (gemiddeld 85% van de 'AET, aanvankelijk 35%) en geen verandering in de eiwitinname.

Dit verlies aan koolhydraatinname dwingt het lichaam zich aan te passen. Ten eerste maakt het lichaam gebruik van de glycogeenreserves. Na uitputting van de reserves mobiliseert het vetzuren om ketonlichamen (keton, acetoacetaat, bèta-hydroxybutyraat) te produceren: dit wordt ketogenese genoemd. Ketonlichamen zijn energievoorlopers; ze helpen de inname van koolhydraten laag te houden voor glucose-afhankelijke cellen (zoals neuronen).

Op het eerste gezicht lijkt dit soort dieet veelbelovend bij vetcellulitis, omdat het helpt de lipidenreserves te verbruiken. Het is echter een restrictief dieet, het is niet erg gediversifieerd en verhoogt het risico op tekorten. Bovendien is het op sociaal vlak zeer restrictief. Zonder te vergeten dat na snel en ongepast gewichtsverlies de risico's op gewichtstoename groter zijn (jojo-effect). Als u dit dieet wilt toepassen, kunt u dat het beste doen contact opnemen met een voedingsdeskundige.