Walnootpitten: gebruik en voedingsvoordelen

• Antioxidant (koper, mangaan, selenium, zink): Noten neutraliseren vrije radicalen dankzij de talrijke anti-oxidanten die ze bevatten. Hun ORAC-score wordt geschat op 13541 µmol TE per 100 g. Met een extreem hoge score staan ​​ze in de top 3 van de meest antioxidante voedingsmiddelen.

• Ontstekingswerend (omega-3, vitamine B9): Walnoten zijn de noten die het rijkst zijn aan omega-3. Omega-3 vetzuren zijn ontstekingsremmend. Bovendien nemen ze deel aan de omzetting van homocysteïne, een pro-inflammatoir aminozuur.

• Cardiovasculaire beschermer (omega-3, omega-6): Walnoten hebben een uitstekende verhouding omega-6/omega-3. In feite wordt deze verhouding geschat op minder dan 5. Walnoten brengen de verhouding weer in evenwicht en voorkomen zo de prevalentie van hart- en vaatziekten.

• Lipidenverlagend (fytosterol, omega-3, vezels, omega-6): vanwege het uitstekende lipidenprofiel zijn walnootpitten hypocholesterolemisch en hypotriglyceridemisch. Bovendien zullen ze, dankzij de fytosterolen en vezels waaruit ze bestaan, de opname van cholesterol uit voedsel beperken.

• Controleer de bloedsuikerspiegel (vezels, lipiden): walnootpitten hebben een lage glycemische index, omdat ze heel weinig enkelvoudige suiker bevatten. Bovendien verlagen ze de glycemische lading van de maaltijd, waardoor de impact van de bloedsuikerspiegel na de maaltijd wordt verminderd.

• Antibloedplaatjes (omega-3): Walnoten zijn rijk aan alfa-linoleenzuur (omega-3). Dit laatste verhoogt het niveau van HDL-cholesterol (goede cholesterol genoemd) en bevordert de vloeibaarheid van het bloed en de vasodilatatie. Bovendien zijn walnoten rijk aan antioxidanten, wat het risico op cholesteroloxidatie vermindert. Het geheel draagt ​​bij aan een goede bloedcirculatie.

• Immunomodulerend (koper, ijzer, selenium, vitamine B9, zink): walnotenpitten beïnvloeden de immuunrespons in verschillende opzichten. Ten eerste leveren ze vitamine B9, die deelneemt aan de synthese van immuuncellen. Vervolgens vinden we ijzer en selenium die vechten tegen ziekteverwekkers. Ten slotte voorkomen ze een tekort aan koper en zink, omdat we bij afwezigheid ervan een daling van de concentratie van immuuncellen waarnemen, wat leidt tot minder weerstand.

• Stimulerend (koper, magnesium, mangaan, ijzer, fosfor, vitamine B9, zink, vitamine B1, lipide): walnootpitten zijn bollen van energie en vitaliteit. Ze nemen deel aan het energiemetabolisme door lipiden en micronutriënten te leveren die betrokken zijn bij de energiesynthese. Bovendien nemen ze dankzij ijzer en vitamine B9 deel aan de aanmaak van rode bloedcellen. Rode bloedcellen transporteren zuurstof naar de cellen, een essentieel element om aan de celbehoeften te voldoen.

• Zenuwachtige herbalancering (koper, magnesium, kalium, vitamine B1): dankzij hun voedingsprofiel nemen walnootpitten deel aan de werking van het zenuwstelsel door betrokken te zijn bij de synthese van neurotransmitters of de overdracht van zenuwimpulsen.

• Huidbeschermer (koper, mangaan, fosfor, zink): walnootpitten zijn zeer rijk aan koper. Koper is een fotoprotector voor de huid. Bovendien zijn walnoten vectoren van mangaan, zink en fosfor, die de regeneratie en genezing van de huid bevorderen.

• Haarversterker (koper, selenium, zink): walnootpitten zijn uitstekend voor het versterken van het haar. Bovendien beïnvloeden ze de haarpigmentatie, vanwege hun extreme rijkdom aan koper: een enkele handvol walnootpitten dekt 1/3 van onze dagelijkse koperbehoefte.

• Verstevigend (koper): koper geeft walnoten een huidverstevigende eigenschap. Dit laatste draagt ​​bij aan de synthese van collageen.

• Remineraliserend (magnesium, mangaan, fosfor, zink): walnootpitten zijn vectoren van mineralen die de minerale fase van het skelet en de tanden vormen.

De walnoot is een grote boom uit de familie Juglandaceae. Het werd verbouwd vanaf de 4e eeuw, nadat het door de Romeinen in Europa werd geïntroduceerd. De naam komt van het Latijnse ‘bruiloft" wat 'pijn doen' betekent. De oorsprong van deze nadelige naam komt voort uit zijn slechte reputatie: zijn schaduw werd bekritiseerd omdat hij schadelijk was voor mensen, dieren en plantages. Nu wordt aangenomen dat dit bijgeloof voortkomt uit een stof die het produceert: juglone. Tegenwoordig wordt hij gewaardeerd om zijn fruit dat wordt gegeten zoals het is of wordt geperst om olie te verkrijgen, en om zijn hout, dat zeer gewaardeerd wordt bij de meubelmakerij. Walnoot is erg populair, zozeer zelfs dat de term ‘Noten’ de algemene term voor boom is geworden. noten.

Door de eeuwen heen heeft de mens een bijzondere relatie gehad met walnoot. In de oudheid merkten samenlevingen op dat de walnotenboom schadelijk was voor mensen en aangrenzende plantages: de walnotenboom zou het land ernaast onvruchtbaar maken. Dit bijgeloof is in de loop van de tijd blijven bestaan, aangezien in de Middeleeuwen de schaduw van de walnotenboom de belangrijkste boosdoener was. De schadelijkheid ervan was het eerste kenmerk dat er in deze periode aan werd toegeschreven. Het werd in staat geacht “ongezonde lucht te genereren en gevaarlijk voor de gezondheid”.

Geleidelijk aan kwam de kwaadaardigheid van de walnoot op de achtergrond en werd het sterk aanbevolen om deze te planten voor walnootolie, maar altijd ver van enig ander vruchtbaar land. Uiteindelijk matigen we het toxische potentieel ervan. Nu hebben wetenschappers de chemische stof gevonden die verantwoordelijk is voor zijn eeuwenlange veroordeling: juglone. Deze verbinding is aanwezig in de bladeren, wortels en schors van de plant. Het vertraagt ​​de groei van andere planten en kan bepaalde insecten schaden.