Wat zijn de echte gezondheidsvoordelen van chiazaden?

Chiazaden hebben verschillende voordelen die gewichtsverlies bevorderen. Allereerst hebben ze een actie eetlustremmer, door hun rijkdom aan oplosbare vezels: 35 g vezels in 100 gcholesterol en het verhogen van het ‘beschermende’ cholesterol. Let ook op het effect antioxidant en ontstekingsremmend chiazaden, dat de degeneratie van atherosclerotische plaques (voorloper van cardiovasculaire pathologieën) helpt beperken.

Wees voorzichtig, nogmaals: chiazaden zijn niet wonderbaarlijk. De levensstijl moet zo gezond mogelijk zijn om veranderingen te kunnen waarnemen, vooral in het geval van lipidemiestoornissenmeerdere oorsprongen.

Advies van de diëtist-voedingsdeskundige:

• Consumeer 10 tot 30 g gemalen Chia-zaden per dag. Begin met 5 g en verhoog vervolgens geleidelijk elke twee dagen.

• Geef de voorkeur aan Chia-puddingen (vloeibaar + Chia-zaden) vóór de maaltijd, om het cholesterolverlagende effect van Chia-zaden te optimaliseren.

Zoals alle oliehoudende zaden zijn chiazaden rijk aan lipiden. Lipiden zijn de meest energieke macronutriënten, aangezien één geconsumeerde gram negen kilocalorieën oplevert. Dit zijn de voedingsstoffen met de hoogste energiedichtheid.

Naast lipiden vinden we er veel voedingsstoffen uit energiemetabolisme, zoals mangaan, vitamine B9, vitamine B3 of zelfs koper… We hebben het over co-enzymen : ze zijn essentieel voor het functioneren van enzymen om energie voor het lichaam te produceren.

Advies van de diëtist-voedingsdeskundige:

• Strooi 20 g gemalen chiazaad door uw dagelijkse bereidingen.

• Geef de voorkeur aan Chia-zaden bij het ontbijt, of vóór fysieke of intellectuele inspanning, door ze te integreren in een vloeistof of een energiereep.

Bij voedingsbehandeling, de chiazaden zijn gunstig voor de gezondheid van het haar. Ze zijn rijk aan zink en vitamine B3 en dragen bij aan de haargroei. Bovendien lijkt het er volgens een wetenschappelijk onderzoek op dat meervoudig onverzadigde vetzuren en antioxidanten de haardichtheid verhogen. Chiazaden zijn rijk aan PUFA en antioxidanten (polyfenolen, koper, mangaan, zink).

Bovendien kunnen chiazaden worden gebruikt om de verschijning van wit haar te beperken. Ze zijn inderdaad rijk aan koper (0,92 mg per 100 g). Deze laatste neemt deel aan de productie van melanine (haarpigment). Ten slotte kunnen chiazaden, vanwege hun rijkdom aan zink, beweren alopecia bij mannen te helpen voorkomen. Een onderzoek in vitro merkt op dat zink de miniaturisatie vertraagt haar follikels. De miniaturisatie van haarzakjes is het stadium vóór haaruitval. Het wordt gekenmerkt door zeer fijn en minder dicht haar.  

Bij cosmetische toepassingchia-gel is nuttig voor het disciplineren van het haar: het herstelt de veerkracht van krullen zonder kartoneffect en kroezen. De specifieke textuur van Chia-gel wordt geleverd door de oplosbare vezels: bij contact met water lossen ze op en vormen ze een gelatineus gaas.

Hoe te gebruiken ?

• Voedingskuur: consumeer 20 g gemalen chiazaden per dag.

• Cosmetisch gebruik: breng na het maken van uw Chia-gel (25 g Chia-zaden toegediend in 300 ml vers water) de gel aan op vochtig haar en spoel vervolgens uit.

DE chiazaden hebben ontstekingsremmende eigenschappen door zuurinname α-linoleenzuur. In feite levert een portie chiazaad (20 g) 3,56 g zuur op α-linoleenzuur, d.w.z. meer dan 140% van de dagelijkse zuurbehoefte α-linoleenzuur (geschat op 2 tot 3 g, voor de dagelijkse behoeften van een referentieman). Zuur α-linoleenzuur is een omega-3 (PUFA), wat aanleiding geeft tot metabolieten die in staat zijn ontstekingsmediatoren te resorberen, zoals resolvins, defensinen of protectinen.

Chiazaden zijn ook een interessante bron van vitamine B9. Dit laatste is betrokken bij de omzetting van homocysteïne (een ontstekingsbevorderend aminozuur) in methionine. De werking van vitamine B9 is veel discreter dan die van omega-3, maar toch opmerkelijk.

Advies van de diëtist voedingsdeskundige:

• Strooi 20 g gemalen en rauwe chiazaden over uw culinaire bereidingen.

• Chiazaden bevatten geen EPA en DHA (andere omega-3, ook ontstekingsremmend), het is noodzakelijk om de inname ervan via voedsel (vette vis, zeevruchten, enz.)

Chiazaden zijn een van de voedingsmiddelen die het rijkst zijn aan onoplosbare vezels. In contact met water zwellen chiazaden. Deze zwelling in het spijsverteringskanaal verhoogt de massa van de ontlasting vergemakkelijkt de darmtransit.

Advies van de diëtist voedingsdeskundige:

• Consumeer 20 g chiazaad per dag, in een glas koud water, bij voorkeur op een lege maag.

Lchiazaden remmen vrije radicalen door antioxiderende fenolverbindingen aan te bieden, zoals cafeïnezuur, rozemarijnzuur, myricetine, quercetine, kaempferol, daïdzeïne, kaneelzuur en chlorogeenzuur. Ook vinden we een goede cocktail van antioxiderende sporenelementen: koper, mangaan en zink; zonder de significante aanwezigheid van vitamine E te vergeten. Een studie schat de ORAC-score (score die het antioxidantpotentieel van voedingsmiddelen aangeeft) iets lager dan 1000 µmol TE/100 g, wat overeenkomt met een hoge antioxidantcapaciteit.

Advies van de diëtist-voedingsdeskundige:

• Consumeer 20 g gemalen chiazaden per dag, te beginnen met 5 g.

• Geef de voorkeur aan licht gemalen chiazaden, zodat de voedingsstoffen gemakkelijker toegankelijk zijn. Door te malen kun je de onverteerbare schil van Chia-zaden verwijderen.

Chiazaden worden regelmatig aanbevolen vanwege hun eiwitrijkdom. Op het eerste gezicht ja, voor zaden hebben ze een interessant eiwitgehalte. Er zit ongeveer 20 g eiwit per 100 g, wat overeenkomt met ham. Het wordt echter aanbevolen om dagelijks slechts 20 g chiazaad te consumeren, of 4 g eiwit (wetende dat dit voor een volwassene ongeveer 60 g per dag zou kosten).

Bovendien is de kwaliteit van deze eiwitten niet optimaal:

• De chemische index, een score die overeenkomt met het gehalte aan essentiële aminozuren (EAA) in eiwitten, duidt op een lysinetekort.

• De biologische waarde, die de opname van eiwitten weerspiegelt, zou lager zijn dan die van eiwitten van dierlijke oorsprong.

DE chiazaden leveren eiwitten, maar vanwege hun onvoldoende kwaliteiten en dagelijkse aanbevelingen, deze moeten worden aangevuld door ander eiwitrijk voedsel (bijvoorbeeld eieren). Bovendien maakt dit het mogelijk om de eiwitoorsprong en de aminozuurinname te variëren.