Moringa-poeder: gebruik en voedingsvoordelen

• Haargroei : een wetenschappelijk onderzoek evalueerde het effect van Moringa-poeder op het haar. Deze laatste observeerde een toename van het aantal follikels in de anagene fase (groeifase) bij de groep individuen die met Moringa-poeder werden getest. Er wordt gezegd dat Moringa-poeder een activiteit heeft bij het bevorderen van de haargroei.

• Antioxidant (vitamine E, polyfenol, bèta-caroteen): verschillende wetenschappelijke onderzoeken beweren dat Moringa-poeder oxidatie tegengaat. In een onderzoek werd de ORAC-score van Moringa-poeder beoordeeld op 8360 µmol ET/100 g, en de FRAP-score op 59,32 µmol Fe2+eq/g. Deze twee scores staan ​​synoniem voor een sterke antioxiderende werking. Moringa-poeder zou tegelijkertijd inwerken op vrije radicalen door het leveren van antioxiderende verbindingen (bètacaroteen, vitamine E, quercetine, kaempferol, apigenine, galluszuur), ook door de activiteit van antioxiderende enzymen te verhogen, namelijk catalasen, superoxide-dismutasen en glutathionperoxidasen.

• Neuroprotectief : door zijn antioxiderende kracht geeft een wetenschappelijk onderzoek aan dat Moringa-poeder neuronen beschermde tegen de schadelijke effecten van vrije radicalen. Moringa-poeder voorkomt neuronale disfuncties. Deze studie concludeert over het bemoedigende potentieel van Moringa-poeder voor de bescherming van neuronen en de preventie van neurodegeneratieve ziekten.

• Ontstekingswerend : Moringa-poeder bevat veel bioactieve stoffen die mogelijk betrokken zijn bij het ontstekingsremmende proces. Onder hen waren flavonoïden zoals quercetine in staat de activering van NF-kB en van NF-kB-afhankelijke stroomafwaartse gebeurtenissen te remmen. Nk-kB is een eiwit dat van nature in cellen aanwezig is. Het wordt geproduceerd als reactie op stressgerelateerde stimuli. Een ontregeling van dit laatste zou in verband worden gebracht met bepaalde ontstekingsziekten.

• Antibacterieel : Flavonoïden zoals quercetine en kaempferol, fenolzuur en andere fytochemicaliën zijn geïdentificeerd als de krachtigste ontstekingsremmende, antibacteriële en antioxidanten. Uit een in vitro onderzoek is gebleken dat de groei van bepaalde bacteriën wordt geremd (Bacillus subtili en Salmonella typhi) wanneer het in contact wordt gebracht met Moringa-bladpoeder. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat Moringa-stengelpoeder nog steeds een betere effectiviteit heeft.

• Hypolipidemisch (vezel): wetenschappelijke dierstudies hebben een verlaging waargenomen van de serumspiegels van triglyceriden, lipoproteïnen met zeer lage dichtheid (VLDL-cholesterol) en lipoproteïnen met lage dichtheid (LDL-cholesterol). Deze algemene hypolipidemische kracht wordt verklaard door het hoge vezelgehalte. Vezels vangen lipiden op voordat ze worden opgenomen.

• Draagt ​​bij aan de energiestofwisseling (koolhydraten, lipiden): Moringa-poeder is een energievector. Dit laatste wordt voornamelijk geleverd door koolhydraten en ook in een kleiner deel door lipiden.

• Reguleert de bloedsuikerspiegel (vezels, eiwitten): Moringa-poeder vertoont hypoglycemische effecten. Verschillende dierstudies wijzen op een verbeterde glucosetolerantie en een verlaging van de nuchtere bloedsuikerspiegel. Dit hypoglycemische potentieel werd in vitro geanalyseerd. In vitro-experimenten leverden het bewijs dat Moringa-poeder de activiteit van alfa-amylase van de pancreas en alfa-glucosidase van de darm (twee koolhydraatmetabolisme-enzymen) remt. Dit effect vermindert de opname van glucose, waardoor het lichaam de bloedsuikerspiegel helpt reguleren. Bovendien is Moringa-poeder rijk aan vezels en eiwitten. Deze macronutriënten verlagen de glycemische index van Moringa en stabiliseren de bloedsuikerspiegel na de maaltijd.

• Hepatoprotector : bij dieren behandeld met Moringa-poeder observeerden wetenschappers een afname van de serumspiegels van alanineaminotransferase, aspartaataminotransferase en alkalische fosfatase (markers van de leverfunctie). Deze resultaten werden bevestigd door histologisch onderzoek, waaruit een verbetering van de door geneesmiddelen veroorzaakte lever- en nierbeschadiging bleek. Aanvullende onderzoeken zijn nodig om de effectiviteit ervan bij mensen te evalueren.

• Nefroprotector : dezelfde wetenschappelijke studie waarin de effecten op de leverbescherming van Moringa-poeder werden geëvalueerd, bevestigde ook dat Moringa-poeder de nieren beschermt. Dieren aangevuld met Moringa-poeder hadden inderdaad minder beschadigde nieren en een daling van de serumspiegels van ureumstikstof (BUN) en creatinine (twee markers van de nierfunctie). Wat het hepatoprotectieve potentieel betreft, zijn aanvullende onderzoeken essentieel om deze eigenschap bij mensen echt te garanderen.

• Weefselgroei (vitamine A): Moringa-poeder is rijk aan vitamine A. De vitamine speelt een rol in het celspecialisatieproces. Dit betekent dat vitamine A de celsynthese bevordert, de werking ervan zal zichtbaar zijn op alle systemen van het lichaam: immuun, spijsvertering, zenuwstelsel, skelet...

• Immunomodulerend (vitamine A): door zijn rijkdom aan vitamine A stimuleert Moringa-poeder de aanmaak van immuuncellen. Vitamine A werkt inderdaad in op de genetische regulatie in het algemeen, inclusief immuuncellen.

• Huid regenererend (vitamine A): door de hoge concentratie vitamine A in Moringa poeder draagt ​​het bij aan de vernieuwing van slijmvliezen en huid.

• Laxeermiddel (vezels): Moringa-poeder is rijk aan vezels. Vezels worden niet verteerd en opgenomen door het lichaam. Ze worden daarom direct via de ontlasting geëlimineerd. Bovendien gedragen ze zich als sponzen en zwellen ze op in de aanwezigheid van water. Dit alles verhoogt het totale volume van de ontlasting, wat de spijsvertering versnelt.

• Hemostatisch (vitamine K): Moringapoeder is extreem rijk aan vitamine K. Vitamine K heeft een essentiële functie in het stollingsproces: het is betrokken bij de rijping van stollingsfactoren.

• Draagt ​​bij aan een normaal gezichtsvermogen (vitamine A): Moringa-poeder is rijk aan vitamine A en helpt het gezichtsvermogen te behouden. Vitamine A wordt ook wel de ‘zichtvitamine’ genoemd en ondersteunt de synthese, bescherming en werking van verschillende onderdelen van de ogen.

Moringa is een meerjarige boom, de meest gecultiveerde boom uit de Moringaceae-familie. Oorspronkelijk afkomstig uit India, in de valleien ten zuiden van de Himalaya, heeft Moringa zich verspreid en geacclimatiseerd in alle tropische en subtropische gebieden. Het wordt daarom aangetroffen in Zuid-Amerika, Afrika, Noordoost-India, Bangladesh, Afghanistan en Pakistan. Moringa wordt ook wel "de boom die nooit sterft" genoemd, omdat hij blijk geeft van een grote ecologische plasticiteit. Hij kan groeien op zowel rijke als arme grond. Het heeft weinig last van droogte of hevige regenval. De hoogte lijkt hem ook geen zorgen meer te maken. Bovendien groeit hij snel, hij kan in één jaar tot 7 m groeien.

De stam heeft een gemiddelde diameter van 30 cm, is recht en slecht ontwikkeld (maximale hoogte 3 m). De takken vormen een parasol en strekken zich veel verder uit. De bladeren zijn afwisselend, bi- of tripinnate en ontwikkelen zich alleen op het uiteinde van de takken. Jonge bladeren zijn bedekt met grijs dons, dat ze tijdens het groeien verliezen. De bloemen zijn crèmekleurig, talrijk en verspreiden een aangename geur. De vrucht is een drielobbige peul. Als de peulen droog zijn, gaan ze open en komen de zaden vrij. Elke peul bevat 12 tot 35 zaden. De zaden zijn rond en hebben een bruine schil. Een boom kan 15.000 tot 25.000 zaden per jaar produceren.

Moringa wordt beschouwd als een van de nuttigste bomen ter wereld, omdat bijna alle delen van de boom kunnen worden gebruikt voor voedsel, medicijnen en industriële doeleinden. Bovendien zijn de bladeren, bloemen en groene peulen gewone groenten in producerende landen. Er wordt zelfs geschat dat het de ondervoeding zou kunnen bestrijden en de voedselzekerheid in achtergestelde regio's zou kunnen versterken. Moringa heeft verschillende bijnamen zoals "Morunga", "Witte Acacia", "Mierikswortel", "Gevleugelde Moringa", enz. Het wordt zelfs vermeld onder de naam "Shigon" in de Sushruta Samhita (een verhandeling over geneeskunde en chirurgie die de basis vormde van de Ayurvedische geneeskunde; de ​​creatie ervan vindt naar schatting plaats in de 1e en 2e eeuw na Christus). Deze vermelding geeft ook aan dat Moringa al millennia door mensen wordt verbouwd.

Hoewel Moringa niet erg veeleisend is wat betreft de klimatologische omstandigheden, lijkt het erop dat deze omstandigheden de voedingssamenstelling van Moringa-bladeren variëren. Eén studie analyseerde de voedingssamenstelling van Moringa-bladeren uit Afrika en een andere uit India. Het lijkt erop dat de Moringabladeren uit Afrika waren minder ‘voedzaam’ terwijl Moringa uit India vertrekt. Onderzoekers zijn van mening dat hoge temperaturen in Afrika voedingscomponenten denatureren, wat voedingsverschillen zou kunnen verklaren.