De verschillende manieren om planten te gebruiken in de kruidengeneeskunde

Infusie is de bekendste methode om gedroogde planten te gebruiken. Het bestaat uit giet kokend water, dus net kokend, met een temperatuur van 80-90°C over de te trekken plant. De infusie is bijzonder geschikt voor kwetsbare delen van planten, zoals bloemen of bladeren, net zoals planten rijk aan vluchtige en aromatische stoffen (onze beroemde etherische oliën), die, vergeet niet, bij een te hoge temperatuur afbreken. Daarom is het raadzaam om uw infuus altijd af te dekken: om alle actieve ingrediënten te behouden.

De infusietijd varieert doorgaans van 5 tot 10 minuten, afhankelijk van de planten:

• 5 minuten is bijvoorbeeld voldoende voor aromaten, waarbij het risico bestaat dat er daarna bittere stoffen vrijkomen, of voor bloemen, die nogal kwetsbaar zijn.
• voor andere plantendelen, zoals bepaalde bladeren, zijn 10 minuten nodig.

De infusietijd is ook afhankelijk van de individuele smaak, afhankelijk van of u de voorkeur geeft aan een sterke of milde kruidenthee. Tenslotte advies: vergeet bij het filteren niet de plant goed uit te knijpen, zodat alle actieve ingrediënten teruggewonnen worden.

Voor puristen is er nog een andere bereidingsvorm om een ​​goede infusie te maken. Het principe blijft hetzelfde, maar hier gaat het om zet de planten in koud water, verwarm dan zachtjes en zet het vuur uit voordat het kookt. Met deze vorm kun je de plant voorzichtig rehydrateren zonder hem te beschadigen, zoals je zou doen door er rechtstreeks heet water op te gieten.

Het afkooksel is de bereidingswijze verdient de voorkeur voor de stijvere en vezelige delen van de plant, zoals de wortels, bepaalde zaden of zelfs de schors. Het principe verandert enigszins ten opzichte van infusie: dit bestaat uit plaats de planten in een pan met koud water, verwarm zachtjes tot het kookt, laat gedurende de aangegeven tijd koken, zet dan het vuur uit en laat afgedekt trekken. Filter ten slotte terwijl u op de koffie drukt en drink vervolgens op.

De afkooktijd is afhankelijk van het gebruikte deel van de plant:

• voor stengels, fruit of harde bladeren: 2 tot 3 minuten zijn nodig
• voor hardere delen zoals wortels, wortelstokken en schors: 5 minuten zijn nodig

Koude maceratie wordt ook wel koude infusie genoemd. Het principe is eenvoudig, het bestaat uit laat de planten 10 tot 12 uur in contact staan ​​met koud water, afgedekt, en filter vervolgens door op de grond te drukken. Wees voorzichtig, omdat water een zeer slecht conserveermiddel is. Laat de planten niet langer dan 10 uur macereren, anders bestaat het risico op fermentatie, en consumeer de vloeistof binnen 24 uur om elk risico op microbiële ontwikkeling te voorkomen.

Koude maceratie kan bij de meeste planten worden uitgevoerd, maar dat is het ook bijzonder geschikt voor slijmrijke planten, zoals Marshmallow, Gentiaan, Zoethout of zelfs Kaasjeskruid, evenalsaan planten die hitte-labiele verbindingen bevatten, gevoelig voor hitte.
Maceratie kan ook worden uitgevoerd in plantaardige olie, vaak olijf- of zonnebloemolie, om de beroemde olieachtige maceraten te verkrijgen. Deze kunnen eindeloos worden verlaagd, door te variëren met de gebruikte maceratieolie. Het beste is nog steeds om de voorkeur te geven aan een stabiele maceratieolie om deze zo lang mogelijk te behouden. Het principe blijft grotendeels hetzelfde, maar de planten laten deze keer enkele weken in de zon macereren. De olie wordt vervolgens gefilterd en de planten worden geperst om alle actieve ingrediënten terug te winnen.

Geneeskrachtige planten lenen zich uitstekend voor het genot van een goede spijsvertering na een maaltijd, en zelfs daarvoor. Ze kunnen inderdaad worden gemacereerd in wijn of sterke alcohol om er een wijn of medicinale alcohol van te maken. Deze worden voornamelijk gebruikt voor hun spijsverteringseigenschappen. We weten tegenwoordig dat ons spijsverteringsstelsel ons ‘tweede brein’ is, met zijn 200 miljoen neuronen en miljarden bacteriën die deel uitmaken van de darmflora. Er wordt een direct verband gelegd tussen bepaalde ziekten en onze darmmicrobiota. Spijsverteringsproblemen komen tegenwoordig vaak voor, en naast een gezond en uitgebalanceerd dieet kunnen wijnen en medicinale alcoholen een goede ondersteuning zijn.

Om een ​​medicinale wijn of een elixer te maken is het principe relatief eenvoudig: het omvat niets minder dan maceratie in alcohol:

• weeg de te macereren plant af en doe deze in een grote pot
• bedek met witte, rode wijn of sterke alcohol (rum, wodka, enz.). Zorg ervoor dat de plant goed bedekt is met alcohol. Onbedekte plantendelen kunnen oxideren. Het is mogelijk om een ​​natuurlijke ballast te creëren door bijvoorbeeld een steen op de bodem van de pot te houden.
• sluit de pot en laat afhankelijk van de plant tussen 1 en 4 weken macereren, waarbij u de pot dagelijks roert
• filter, knijp de marc uit en breng het over in eerder gesteriliseerde flessen.
• het is mogelijk om naar smaak een zoetstof (ongeraffineerd) toe te voegen, maar dit blijft optioneel.

Als kwaliteitswater nodig is om een ​​goede kruidenthee te maken, geldt hetzelfde voor de wijn die in medicinale wijnen wordt gebruikt. Voor een optimale extractie van plantaardige stoffen is dit inderdaad noodzakelijk voorstander van een hoog alcoholgehalte. Het gemiddelde alcoholpercentage van een wijn is 12%. De truc is dus om sterke alcohol aan het maceratiemengsel toe te voegen om een ​​betere extractiesnelheid te bevorderen. De keuze van de wijn is daarom belangrijk: deze moet uiteraard van goede kwaliteit zijn, de smaak bevallen, maar ook een hoog alcoholgehalte bevatten en indien mogelijk niet te veel tannines bevatten, wat voor ongewenste effecten kan zorgen. zoals het uitdrogen van de mond, het wijzigen van de opname in de darmen of de interactie met bepaalde plantaardige stoffen.

Wat de doseringen betreft, dit kan variëren tussen een eetlepel en een klein glaasje likeur, als aperitief of als digestief, en uiteraard altijd met mate ! Medicinale wijnen kunnen maximaal zes maanden in de koelkast worden bewaard, en elixers meerdere jaren.

De moedertincturen worden verkregen door maceratie van verse planten in alcohol, of een mengsel van alcohol en water, waardoor de actieve ingrediënten kunnen worden geëxtraheerd. We spreken ook wel van hydro-alcoholisch extract of alcoholatuur. De maceratie van droge planten in alcohol, die minder vaak voorkomt, wordt door een verkeerde benaming vaak ook als een moedertinctuur beschouwd, maar puristen spreken liever van een officiële tinctuur.

Het principe blijft hetzelfde tussen de twee soorten kleurstoffen: het gaat om macereer een bepaalde hoeveelheid plant in alcohol. Deze moet zo zuiver mogelijk zijn, bij voorkeur tussen 60 en 90°, maar aangezien het tegenwoordig moeilijk is om dergelijke alcoholen te verkrijgen, verdient het de voorkeur om een ​​sterke alcohol te gebruiken met een sterkte van 45-50°.

Voor een perfecte creatie van een alcoholische behandeling is het noodzakelijk om de luchtvochtigheid van verse planten te kennen. De luchtvochtigheid heeft inderdaad invloed op de kwaliteit van de moedertinctuur, omdat het water in de plant door de alcohol wordt geëxtraheerd en het alcoholgehalte verandert. In het laboratorium wordt de luchtvochtigheid dus beoordeeld door de plant voor en na het drogen te wegen. Volgens de Franse farmacopee bedraagt ​​het alcoholgehalte 1/10 van het droge gewicht van de gebruikte plant. Voor één deel plant zijn dus 10 delen alcohol nodig. Voor droge planten wordt de medicinale tinctuur bereid op 1/5e van het gewicht van de droge plant.

De duur van de maceratie is afhankelijk van de plant en kan variëren van enkele dagen tot enkele weken. Voor een goede maceratie is het noodzakelijk:

• gebruik een luchtdichte pot, bewaar uit het licht.
• snij de plant (vers of gedroogd) of verklein deze zelfs tot poeder om een ​​groter contactoppervlak tussen de alcohol en de plant te bevorderen.
• bedek de plant volledig om elk oxidatieverschijnsel te voorkomen.
• verzwaar de plant met een kleinere pot of een schone steen en bewaar hem op de bodem.
• roer de pot regelmatig om een ​​goede verspreiding van de actieve ingrediënten te bevorderen.
• wanneer de maceratie is voltooid, filtert u het mengsel en drukt u op de plant om alle actieve ingrediënten terug te winnen.

Vloeibare extracten worden, in tegenstelling tot moedertincturen, verkregen door maceratie van verse planten, of gemalen delen van verse planten, in een ander oplosmiddel dan alcohol. De extractie van werkzame stoffen uit planten gebeurt doorgaans in een oplosmiddel op basis vanwater of glycerine.

Vaak vinden wij de vloeibare extracten (vloeistoffen) op de markt, maar die zijn er ook zachte extracten (halfvast) of droge extracten (vaste stoffen). Deze laatste twee vormen komen voort uit de eerste: zodra het vloeibare extract is verkregen, wordt het oplosmiddel geheel of gedeeltelijk geëlimineerd. Om deze vloeistof te verwijderen worden verschillende methoden gebruikt: vriesdrogen of vernevelen.

In tegenstelling tot de moedertinctuur en het vloeibare extract komt het sap niet voort uit de maceratie van de plant. Het wordt niet verdund in een oplosmiddel en bevat alleen het sap van de plant. 

Om het te extraheren, wordt de vers geoogste plant gebruikt gestampt of geperst en vervolgens gefilterd. Bij bepaalde planten is het soms nodig om ze te koken voordat je het sap eruit kunt halen. Afhankelijk van de gekozen plant kan het sap intern of extern worden geconsumeerd.

Omdat het rechtstreeks van de plant komt, is het conserveren van de zak relatief delicaat. Omdat het moeilijk vers te houden is, kan het moeilijk zijn om dit soort bereiding in de handel te vinden.

Plantenpoeders zijn bijzonder geschikt voor zeer vezelige planten om de infusie ervan te vergemakkelijken, maar ook voor planten die rijk zijn aan mineralen zoals brandnetel. De poedervorm heeft een dubbel voordeel: enerzijds zorgt het voor een betere vertering en anderzijds voor een betere opname in het spijsverteringsslijmvlies.

Spuitplanten worden vooral gebruikt voor het bereiden van capsules of tabletten, maar poeders kunnen ook gewoon gemengd worden met koud of warm water, of door het voer verwerkt worden.

De twee belangrijkste nadelen van verpulvering zijn het risico van bederf van de actieve ingrediënten tijdens het malen, en het risico van oxidatie, vooral voor aromatische planten. Poeders zijn daarom gevoeliger en minder stabiel in de tijd dan hele planten. Daarom is het raadzaam om de plant vlak voor gebruik te besproeien, of om kleine hoeveelheden te bereiden, zodat u deze niet hoeft te bewaren.

Kompressen en kompressen zijn bijzonder geschikt bij huidproblemen, verstuikingen, breuken of spier- en gewrichtspijn. Ze zijn voor eenmalig gebruik en mogen niet opnieuw worden gebruikt.

Het kompres : hier gebruiken we de infusie of het afkooksel van de plant om een ​​kompres of een schone doek in te weken en op de huid aan te brengen. Houd het kompres vast met een verband en laat het ongeveer twintig minuten op zijn plaats zitten. Herhaal dit na een paar uur.

Het kompres : de plant wordt hier direct op de huid aangebracht als deze voldoende fijn is (de bladeren of bloemen bijvoorbeeld). Anders is het mogelijk om ze in water te verwarmen om ze zacht te maken en ze voorzichtig te pletten om de actieve ingrediënten eruit te halen. Net als kompressen moet u het ongeveer twintig minuten laten zitten en na een paar uur vernieuwen.

Lotions worden gemaakt van infusie, afkooksel of soms moedertinctuur verdund in water. Deze preparaten kunnen als lotion worden gebruikt huid, door wrijving direct op de huid van het lichaam of gezicht. De lotion is gewend verlichten huidaandoeningen of gewrichts- of spierpijn.

Lotions gemaakt van een infusie of afkooksel kunnen dienen als oogdruppels of oogbaden. Om dit te doen, moet het preparaat goed worden gefilterd met een koffiefilter om alle onzuiverheden te verwijderen en zo irritatie van de ogen te voorkomen. Deze gebruiksmethode zal nuttig zijn voor het verlichten van geïrriteerde ogen of conjunctivitis dankzij het gebruik van planten zoals kamille, roos of zelfs lievevrouwebedstro.

Mondwater en gorgelen zijn twee zeer vergelijkbare methoden die orale en keelpijn helpen verlichten.. Favoriete planten hebben samentrekkende of antiseptische eigenschappen, om weefsels strakker te maken tijdens het desinfecteren ervan.

Mondwater helpt orale problemen te verlichten door, zonder te slikken, een slokje gekoeld infuus of afkooksel te absorberen. Het preparaat wordt in de mond geroerd zodat het in contact komt met alle slijmvliezen. Vervolgens spugen we het mondwater uit voordat we dit indien nodig herhalen.

Gorgelen richt zich op de keel en niet op de binnenkant van de mond. Om dit te doen, schraapt u eenvoudigweg de achterkant van de keel met een beetje infuus of afkooksel, het beroemde "grrrrr", zo lang mogelijk voordat u gaat spugen. Deze handeling moet gedurende 5 tot 10 minuten worden uitgevoerd.

Baden helpen bij het verlichten van veel problemen, of het nu gaat om huid-, bloedsomloop-, spier-, gewrichts- of zelfs zenuwproblemen.

Het aromatische bad : hier gebruiken we een aftreksel of afkooksel van de plant in 1 of zelfs 2 liter water, om te laten afkoelen of afkoelen. Dit preparaat wordt vervolgens aan het badwater toegevoegd. Een andere leuke manier is om een ​​stoffen zak met daarin de gedroogde planten onder de warmwaterkraan te hangen. Het infuus wordt tijdens het bad gedaan. Het is mogelijk om het sachet regelmatig uit te knijpen om de extractie van actieve ingrediënten te vergemakkelijken. Over het algemeen blijven we minstens tien minuten in bad.

Het zitbad : voor dit type bad maken we een infusie of afkooksel van de plant, ook in 1 of 2 liter water. Vaak is het nodig om water aan het preparaat toe te voegen om voldoende volume te verkrijgen. Het is mogelijk om het water in het zitbad te laten afkoelen of afkoelen. Het kan in feite warm of koud worden beoefend. U kunt een warm of koud zitbad gebruiken, wat vaak de voorkeur heeft bij aambeien. Het wordt aanbevolen om ongeveer 5 tot 15 minuten in het zitbad te blijven en de operatie indien nodig 1 tot 2 keer per dag te herhalen.

Het inhaleren van planten is daar ideaal en effectief voor maak de luchtwegen vrij in geval van congestie of om ademhalingsaandoeningen te verlichten. Om dit te doen, gebruiken we meestal slijmoplossend en mucolytische planten zoals Eucalyptus.

Om te inhaleren moet u 1 liter hete infusie of afkooksel maken, die u in een inhaleerkom of slakom doet. Plaats uzelf vervolgens eenvoudig boven de container, bedek uw hoofd met een handdoek en inhaleer de opstijgende dampen. Pas op dat u uw luchtwegen niet verbrandt! Het kan soms nodig zijn om enkele minuten te wachten totdat de watertemperatuur is gedaald. De neus kan de neiging hebben om te gaan lopen, dus aarzel niet om uw neus te snuiten.

De inhalatie duurt zolang het preparaat heet is, ongeveer 10 minuten. Indien nodig is het uiteraard mogelijk om de handeling te herhalen.